...

...

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για το Βερολίνο

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μια ιδιαίτερα περίπλοκη πολιτικά κατάσταση είναι αναγκασμένη να διαχειριστεί η Γερμανία μετά την απόφαση των Βρετανών ψηφοφόρων να αποχωρήσει η χώρα τους από την ΕΕ. Οι δυσκολίες σχετίζονται με τα πολιτικά μηνύματα που θα εκπέμψει η στάση του Βερολίνου κι όχι τις οικονομικές ή νομικές πτυχές της εξόδου καθώς, χωρίς να υποτιμούμε τα καινοφανή προβλήματα που θα πρέπει να λυθούν, από τη στιγμή που η δέσμευση Λονδίνου και Βρυξελλών για ανοιχτές αγορές είναι δεδομένη η προσαρμογή στους μικρότερους δυνατούς δασμούς αν όχι στην εξάλειψή τους αποτελεί εκ των προτέρων κοινό τόπο, ενώ οι δικηγόροι θα έχουν ένα απέραντο και γόνιμο πεδίο να εξασκηθούν στην πιο αγαπημένη τους ασχολία που είναι η ερμηνεία νόμων, διατάξεων και διεθνών συνθηκών.

Πολιτικά όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα για τη Μέρκελ, που δέχεται δημοσίως το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Στο ένα άκρο του περιθωρίου επιλογών της βρίσκεται η επίδειξη ακαμψίας, σε συνέχεια της ρήσης του Σόιμπλε λίγες μέρες πριν την ημερομηνία σταθμό πλέον της 23ης Ιουνίου ότι «η έξοδος είναι έξοδος». Ωστόσο μια τιμωρητική στάση του Βερολίνου απέναντι στο Λονδίνο όχι απλώς θα δικαιώσει τις αιτιάσεις των προπαγανδιστών του Brexit. Πολύ σημαντικότερο είναι πως θα δώσει επιπλέον ώθηση και σε άλλα πολιτικά ρεύματα και κόμματα άλλων χωρών εκτός της Μεγάλης Βρετανίας (άμεσα Αυστρία, Ουγγαρία, Ολλανδία, κ.α.) να διεκδικήσουν την έξοδό τους από την γερμανική Ευρώπη της ΕΕ. Στο άλλα άκρο βρίσκεται μια σχεδόν διευκολυντική στάση που δε θα επιβεβαίωνε μεν την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη περί Τέταρτου Ράιχ αλλά θα λειτουργούσε διαβρωτικά απέναντι στο μέχρι σήμερα γερμανικό κεκτημένο και, το χειρότερο για την Γερμανία, θα έστελνε μήνυμα και στις άλλες 26 χώρες πως αποτελεί ελεύθερο δικαίωμα κάθε κράτους μέλους η έξοδος από την ΕΕ.

Ανάμεσα σε αυτές τις συμπληγάδες το Βερολίνο, όπως φάνηκε κι από το έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών που διέρρευσε μέσω της εφημερίδας Χάντελσμπλατ, επιλέγει την υπογραφή μια συμφωνίας σύνδεσης, με την Αγγλία να υπάγεται σε ένα ειδικό καθεστώς «συνδεδεμένου εταίρου». Στο πλαίσιο του, που δεν επιτρέπει την αυτόματη αναπαραγωγή από άλλες χώρες έτσι ώστε να αποτελέσει ένα δεδικασμένο ενθαρρύνοντας κι άλλες χώρες να το υιοθετήσουν, θα επιτρέπεται μεν η πρόσβαση στην ενιαία αγορά, χωρίς ωστόσο αυτοματισμούς. Όλα κατόπιν συμφωνιών.

Εντός της ΕΕ, το Βερολίνο δεν έχει άλλη επιλογή, όπως φαίνεται και στο μυστικό σχέδιο του μισητού γερμανού Οικονομικών, πέρα από την εμβάθυνση της ευρωζώνης και των διαδικασιών ενοποίησης, μέσω για παράδειγμα του στενότερου ελέγχου της δημοσιονομικής πολιτικής των κρατών – μελών. Εν ολίγοις, το Βερολίνο θα επιλέξει φυγή προς τα εμπρός, δηλαδή περισσότερη λιτότητα και φτώχεια…

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πριν στις 26 Ιουνίου 2016


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου